همیشه وقتی کسی باهاش دعوا می کرد سریع کار رو به فحش و فحشکاری می کشوند تازه با خشونت خاص خودش داد می زد
اگه یکی بگی ده تا می خوری البته کمش اینه
ده تا بگی دیگه برو بالا به این زودی ها هم پایین نیا اصلاً می تونی همون بالا برا همیشه بمونی مطمئن باش گرسنه نمی مونی آخه قراره بعضی ها گهگاهی برا سیاحت شایدم زیارت به اونجا سری بزنند
رسمه دیگه اگه کم بزاری می گن : منگل.بی عرزه ترسو وووووو
خوب جا افتاد ولی بعضی وقتا آدم یه چیزایی تو تاریخ میخونه که آرزو می کرد در اون عصر می بود و هر چه عقده داشت خالی می کرد
اره یکیش همین رئیس مکتب شیعیان
ببین دیگه من و جو زده نکن که خیلی حرفا رو بزنم  به لحاظ امنیتی نمی تونم راحتتر بگم اصلاً مگه مجبورم خودت سواد داری بخوون و ببین آدم چقدر باید ترسو باشه(حالا از خالق و مخلوق برا کوچه و بازار ما فرقی نداره) که نتونه حال یه جوجه رو بگیره
(یکى ازبـستـگان امام صادق(علیه السلام)ازآن حـضرت بـدگویى کرده بـود.
وقتى بـه آن حضرت خبـر رسید. بـدون آن که عکس العمل شدیدى از خود نشان دهند , بـا آرامش بـرخاستند و وضو گرفتند و مشغول نماز شدند.
یکى از حـاضران بـه نام (( حـماد لحـام)) مى گوید: من گمان کردم حـضرت مى خواهد آن شخص را نفرین کند, ولى بـر خلاف تـصور خود دیدم آن بزرگوار بعد از نماز چنین دعا کرد: خدایا من حقم رابه اوبخشیدم.
تو از من بزرگوارتری وجود و کرمت ازمـن بیشتر است پس او رابـه من بـبـخش و کیفر مکن! )

نوشته شده توسط : مهدی

درد دلهای دیگران [ نظر]